วันนี้แอดมินโลกของโฮ่งขอนำเสนอเรื่องราวที่ถูกแชร์ในกลุ่มชมรม แมวสายดาร์ก โดยคุณ Sarawut Sudsanit (ศราวุฒิ) เป็นเรื่องน่ารักปนความตลกไว้ในเรื่องเดียวกัน แต่ก็มีเรื่องน่าสงสารด้วยนิดหน่อย  

    โดยเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อช่วงเวลาประมาณเกือบ 2 ทุ่มของวันหนึ่ง หลังจากที่คุณศราวุฒิกลับมาจากทำงาน และเจ้าเหมียวส้มตัวอ้วนก็เดินเข้ามาทักทายตามปกติ และมันก็จะร้อง เมี๊ยวๆ ขออาหารเหมือนเช่นเคย ซึ่งคุณศราวุฒิก็เติมอาหารให้ ก่อนที่จะเจ้าอ้วนจะก้มกินอย่างมีความสุข พร้อมยิ้มมุมปากเป็นช่วงๆ 

จากนั้นคุณศราวุฒิก็ทำธุระส่วนตัวโน่นนั่นนี่โดยไม่ได้สนใจอะไร เพราะโดยปกติแล้ว เวลากินอิ่มเจ้าอ้วนจะขึ้นไปนอนดูซีรีย์ 365dni บนบ้านทุกวัน

    กระทั่งเวลา 2 ทุ่มครึ่ง พี่ของคุณศราวุฒิเดินเข้ามาถามหาเจ้าอ้วน เขาก็ตอบไปว่า “มันนอนดูซีรีย์อยู่บนบ้านโน่น” 

    แต่เมื่อขึ้นไป คุณพี่กลับไม่พบเจ้าอ้วน ซึ่งตอนแรกคุณศราวุฒิก็ยังไม่ได้เอะใจอะไร เพราะคิดว่ามันคงไปนอนแผ่พุงอยู่ที่ไหนสักแห่ง

    แต่หลังจากที่ผู้เป็นพี่เดินหาทุกซอกทุกมุมแล้ว เขาก็ยืนยันว่าไม่เจออ้วนในบ้านเลย เอาล่ะสิ “งานเข้าแล้ว” จากนั้นสองพี่น้องก็ช่วยกันหาเจ้าอ้วนทั่วบ้านทั้ง 2 หลัง แต่ก็ไม่พบร่องรอย จนเจ้าของเก่าของเจ้าอ้วนได้อาสามาช่วยตามหาอีกแรง

    รวมแล้วทีมค้นหามีทั้งหมด 6 คน ตระเวนหาทั้งในบ้านและนอกบ้าน หากันอยู่นานหลายชั่วโมงจนเริ่มจะกังวลว่าเจ้าอ้วนอาจจะหนีออกจากบ้านไปแน่ๆเลย

    แต่ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงกระดิ่งของเจ้าอ้วนดังมาจากบนหลังคาบ้าน แต่พอส่องไฟฉายขึ้นไปดู ก็ไม่พบเจ้าอ้วน มีเพียงเสียงกระดิ่งที่ยังคงดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ

    ทีมค้นหาพร้อมไฟฉายคนละกระบอกยังคงปูพรมค้นหาเจ้าอ้วนอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปสักพัก นางก็โผล่หัวออกมาจากช่องฝ้าใต้หลังคา พร้อมทำหน้ามึนๆ

    คำถามคือ “อ้วนไปทำอะไรตรงนั้น?” และ “ทำไมน้องไม่ออกมา?” เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ ปรากฏว่าพุงนางติดอยู่ในช่องฝ้า จึงไม่สามารถออกมาได้

    ทุกคนจึงช่วยกันรื้อฝ้าและพาเจ้าอ้วนลงมาอย่างปลอดภัย (แต่ฝ้าพังเป็นแถบ)

    เรื่องราวต่อจากนั้นคือ เจ้าอ้วนโดนเทศน์ไปตามระเบียบ แต่คงจะเทศน์นานไปหน่อย ทำเอาอ้วนหูบิน พุงห้อยเลย… สรุปแล้วกว่าทีมค้นหาจะได้แยกย้ายกันไปนอน ก็ปาไปเกือบเที่ยงคืนแหน่ 

    เรื่องราวในครั้งนี้ทำให้รู้ว่าการที่เลี้ยงแมวให้อ้วนก็มีข้อเสียไม่น้อยเลยนะ ทำเอาคนเกือบทั้งซอยมาช่วยกันตามหา เฮ้อ!.....ทั้งขำและโมโห และก็สงสาร เหมี๊ยวอ้วงเอ้ย

 .

.

ที่มา : catdumb