ใครๆ ก็ชอบบอกว่า หากรู้สึกโกรธ โมโห หรือรู้สึกเริ่มควบคุมอารมณ์ไว้ไม่ได้ ให้เลือกที่จะ "เงียบ" แต่ในความเป็นจริงแล้ว ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ หากคุณได้ฟังเหตุผลต่อไปนี้ อาจจะเข้าใจได้มากขึ้นว่า "ทำไมบางครั้ง…การอยู่เงียบๆ ย่อมดีกว่า"

ภาพประกอบบทความ

การที่เราได้เจอผู้คนมากมาย นั่นทำให้จิตใจของเราวุ่นวายมากขึ้น ซึ่งจะตรงกันข้ามขึ้นมาทันที เมื่อเราได้อยู่เงียบๆ คนเดียว

ดังนั้น วันนี้เราจะมาพูดถึงเหตุผลที่ว่า "ทำไมบางครั้ง…การอยู่เงียบๆ ย่อมดีกว่า”

ยิ่งโตยิ่งรู้สึกว่า บางเรื่องอยู่เงียบๆ จะดีกว่าพูดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

จะแย่ลงด้วยซ้ำ ในบางทีและในบางเรื่อง… ให้ทำเป็นนิ่งๆ เฉยๆ บ้าง อย่าโวยวาย

แสดงความรู้สึก อะไรออกไปมากมาย เพราะมันไม่เป็นผลดีต่อตัวเอง ดีใจก็ให้พอดี

เสียใจ ก็ให้พอดี โมโหให้น้อย… มีความสุขให้มาก 

ยิ่งโตยิ่งต้องใช้สติมากขึ้น พิจารณาทุกเรื่องให้ดี

ก่อนพูด ก่อนคิด ก่อนตัดสินใจอะไรลงไป เพราะไม่ใช่ทุกคนรักหรือชื่นชมในตัวเรา

ถ้าเราเผลอ ทำตัวไม่ถูกไม่ควรไป คนรอเหยียบก็อาจจะเยอะกว่าที่คิดไว้ก็ได้

โลกไม่ได้เลวร้ายหรอก… แต่ก็ไม่สวยงามมากขนาดนั้น

ทำให้ตัวเองมีค่าแบบอากาศ นิ่งเฉยสัมผัสไม่ได้ แต่.. ทุกคนขาดไม่ได้

การสร้างความดี สะสมบารมีนั้นจึงสำคัญทำเท่าที่มีโอกาสได้ทำความดี 

เมื่อทำแล้ว ต่อให้ไม่มีใครเห็น อย่างน้อยก็ตัวเราเองที่เห็น คนทำดี เดินไปไหนไม่ต้องคอยมาระวังหลัง

เพราะไม่มีศัตรูคู่แค้น ความดีที่เราทำนั้นก็เปรียบดังอากาศ อาจมองไม่เห็น แต่รู้สึกได้

พายุนั้นก็เปรียบดังความโกรธที่กระทบใจ ในวันที่เราโกรธนั้น ก็เหมือนเราเอาผ้าปิดตาแล้วทำตามอารมณ์ 

เราจะไม่เห็นเลยว่าเราทำ หรือพูดอะไรไปบ้าง

แต่คนรอบข้างเรา เขาจะมองเห็นได้อย่างชัดเจน 

ดังนั้นความโกรธจึงเป็น พิ ษ ต่อตัวผู้โกรธเอง

อย่าได้เอาความโกรธเพียงชั่วคราว…ไปแลกเปลี่ยนกับความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้

เพราะต่อให้คนดีแค่ไหน เขาก็มีขีดจำกัด ของเขาเหมือนกัน

ถ้าโกรธบ่อยจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ระวังจะเสียคนดีๆ รอบตัวไปโดยไม่รู้ตัว..!

ข้อมูลและภาพจาก bitcoretech