เราทุกคนต่างรู้ดีว่าสุนัขเป็นสัตว์ที่ซื่อสัตย์ และมีความจงรักภักดีต่อเจ้าของเป็นอย่างมาก และเรื่องราวในวันนี้ก็เช่นกัน สื่อต่างประเทศเปิดเผย อดีตเจ้าตูบไร้บ้านแสดงความกตัญญูรู้คุณตอบแทนนายรัก คอยเคียงข้างช่วยดูแลความปลอดภัยให้กับคุณยาย มันเดินตามติดไม่ยอมห่างด้วยความเป็นห่วง 

    เจ้าตูบไร้บ้านตัวนี้ชื่อว่า “โลลิป๊อป” (Lollipop) สุนัขสายพันธุ์อเมริกันพิตบูล เทอร์เรีย มันถูกพบขณะเดินเตร็ดเตร่อยู่เพียงลำพังบริเวณข้างถนนใกล้ๆ กับร้านคาร์แคร์แห่งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งตอนนั้นมันอายุ 8 เดือน ซึ่งตัวมันเองยังไม่รู้ว่ากำลังเผชิญอยู่กับปัญหาใหญ่ มันไร้ประสบการณ์การใช้ชีวิตโลกภายนอก โชคดีที่มีพลเมืองดี พนักงานที่กำลังทำงานในร้านคาร์แคร์แห่งนั้นพบเห็นโลลิป๊อป และตัดสินใจยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือผูกสายจูงของมันเอาไว้ที่หน้าร้านด้วยความเป็นห่วง

     มันดูมีอาการสับสนจึงเดาว่าอาจจะกำลังพลัดหลง หากเป็นเช่นนั้นจริงนายของเขาจะได้ตามมาพบ อีกทั้งความวุ่นวายบนท้องถนนก็เป็นอันตรายกับมันมาก เมื่อผูกสายมัดเสร็จก็เดินไปทำงานต่อ

    เคธี่ ออฟฟิซี (Cathy Officee) หญิงรักสัตว์ผ่านมาพบเห็นโลลิป๊อปในเวลาต่อมา ด้วยอาการที่กำลังเป็นกังวลใจและอ่อนล้าของโลลิป๊อปทำให้ เคธี่ สงสัยและรู้สึกสงสารจึงรีบหยุดรถก่อนจะเดินเข้าไปสอบถามรายละเอียดเจ้าตูบกับคนที่อยู่ในละแวกใกล้ๆ นั้นให้คลายสงสัย 

    สุดท้ายเธอก็ได้พูดคุยกับพลเมืองดีชายหนุ่มผู้ช่วยผูกสายจูงโลลิป๊อปเอาไว้ที่หน้าร้าน เขากล่าวว่า “เจ้าตูบน่าจะถูกนำมาทิ้งหรือเป็นไปได้ว่าอาจจะพลัดหลง” เคธี่ ได้ยินดังนั้นจึงอาสารับเจ้าตูบกลับไปดูแลก่อนชั่วคราว

    เพื่อให้ทุกอย่างชัดเจน เคธี่ พาเจ้าตูบไปพบสัตวแพทย์สแกนตรวจหาไมโครชิปแต่กลับไม่พบ เธอจึงขับรถออกตามหาหวังจะพบใครสักคนที่กำลังตามหาเจ้าตูบอยู่พร้อมกับติดป้ายประกาศตามพื้นที่ใกล้ๆ จุดที่พบ พร้อมโพสต์ประกาศตามหาบนอินเทอร์เน็ตด้วย อีกทั้งยั้งแจ้งไปยังศูนย์พักพิงเพื่อให้เจ้าหน้าที่ช่วยตามหาผู้เป็นนายของโลลิป๊อปอีกทาง จนในท้ายที่สุดแล้วเคธี่ก็รับรู้ว่าไม่มีใครสักคนที่กำลังตามหาโลลิป๊อป เธอจึงตัดสินใจรับเลี้ยงโลลิป๊อปเอาไว้เสียเอง

    “เวลาผ่านไปนาน 5 วัน ฉันพึ่งจะรู้ตัวว่าได้หลงรักเจ้าตูบเข้าให้แล้ว ฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับมันนะ ในตอนนั้นไม่มีใครอ้างสิทธิ์ว่าเป็นเจ้านายของมันเลยสักคน”

    เคธี่กล่าว ตั้งแต่วันนั้น เคธี่ จึงต้อนรับเจ้าตูบเข้าสู่ครอบครัวของเธอพร้อมกับชื่อ โลลิป๊อป จนกระทั่งวันนี้เจ้าตูบอายุได้ 3 ขวบแล้ว มันเข้ากับทุกคนได้ดีและมักจะคลุกคลีอยู่กับ ไอแซก (Isaac) น้องชายของเธอเสมอ และไม่เคยอยู่ห่างจากเคธี่คุณแม่ของเธอเลย

    หลังจากนั้นไม่นาน เคธี่ มีเหตุให้ต้องย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านคุณแม่ ซึ่งที่นั่นมีเจ้าตูบที่คุณแม่ของมันเลี้ยงเอาไว้อยู่ก่อนแล้วถึง 3 ตัว ครอบครัวเล็กๆ กำลังใหญ่ขึ้น

    คุณแม่ของเคธี่หรือคุณยายของเหล่าหลานๆ มีอายุมากถึง 90 ปีแล้ว สุขภาพใจยังดีแต่ร่างกายก็เสื่อมไปตามกาลเวลา คุณยายเคลื่อนไหวได้ช้ามาก ต้องใช้วอล์คเกอร์ช่วยพยุงเวลาเดินไปไหนมาไหน เดินระยะไกลก็มักจะเหนื่อยต้องหยุดพักอยู่บ่อยๆ หลังจากที่เคธี่ย้ายเข้ามาอยู่กับคุณแม่เธอได้ระยะหนึ่งเธอได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่น่าประทับใจมากๆ 

    เมื่อทุกๆ ครั้งที่คุณแม่ของเธอลุกขึ้นยืนและเดิน โลลิป๊อปจะคอยอยู่ข้างคุณแม่ของเธอเสมอ โลลิป๊อปมักจะยืนนิ่งหรือบางครั้งก็นอนราบต่อหน้าคุณแม่ของเธอทันทีที่หยุดพักเหนื่อย

    “เราไม่รู้เลยว่าการที่โลลิป๊อปคอยตามติดและอยู่เคียงข้างคุณแม่แบบนี้ เป็นเพราะโลลิป๊อปต้องการให้คุณแม่กลับไปนั่งด้วยความเป็นห่วงหรือว่ากำลังเตรียมตัวพร้อมหากคุณแม่พลาดท่าหกล้มกันแน่”

    แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ทุกครั้งที่คุณยายลุกขึ้นยืนโลลิป๊อปก็จะยืนตาม ทั้งสองเหมือนกำลังสื่อสารกันและดูเหมือนทั้งคู่รู้ใจกันซึ่งทั้งหมดเริ่มต้นจากความสนิทสนมสู่ความเป็นห่วงเป็นใย

    เคธี่กล่าว “แม่มีสุนัขอยู่แล้วสามตัว ส่วนฉันเองก็มีสุนัขอยู่สองตัว ดังนั้นจะมีสุนัขนอนอยู่รอบๆ ตัวเราเสมอ แต่มีเพียงโลลิป๊อปตัวเดียวเท่านั้นที่เป็นห่วงและพยายามเข้าไปหาคุณแม่ของฉัน”

    ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาใดหรือว่าคุณยายจะเดินไปไหน โลลิป๊อปก็มักจะอยู่ที่นั่นเคียงข้างคุณยาย คล้ายเห็นใจและอยากจะปกป้องดูแลเพื่อให้แน่ใจว่าคุณยายจะเดินไปถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย

    ในตอนแรกที่พวกเขาเจอโลลิป๊อป ผู้คนต่างพยายามช่วยเหลือมันเพื่อให้ปลอดภัย และดูเหมือนว่ามันจะรู้สึกซาบซึ้งใจมาก จึงได้เรียนรู้ความเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือกันจากเหตุการณ์ครั้งนั้น โลลิป๊อปกำลังตอบแทนน้ำใจด้วยการช่วยดูแลคุณยายและคอยเป็นห่วงให้กำลังใจคุณยายเสมอ

ที่มา:toutiao,dogsclip